Een blauwe warme dag in Denemarken, het lijkt wel zomer! Wel weer een harde wind, dit keer uit het zuid oosten en op hoogte 15 tot 20 knopen. Meestal gaat de opdracht met de wind mee, dus dit keer een race opdracht richting het westen in de vorm van 2 driehoeken van iets meer dan 120 km, in totaal 244. Omdat het wedstrijdgebied niet zo groot is, hebben de meeste opdrachten minstens 6 keerpunten, opletten met programmeren dus.. Om half 1 gingen we als eerste omhoog en was het nog best lastig om boven te blijven. Doortje zakte onderuit en kon jammer genoeg het veld niet meer halen, voor haar dus een behoorlijke baaldag.. Nouja die hebben we nu dan allemaal gehad, vanaf nu gaat alles beter! Lilian en ik vlogen bij elkaar voor de lijn en na een paar keer wegwaaien over de lijn gingen we op pad naar de Noordzee! Ik liet me onderweg nog verleiden door een cumel zuid van koers, die niet de stijgwaarden gaf die ik graag wilde. Daar kwam ik wat standaard of 15-meter kisten tegen en een mooie bel, zodat ik richting het eerste keerpunt aan de rand van de zee kon glijden. Zo snel dat je bij de zee bent!
 |
Na het ronden ging het met de wind mee lekker snel, over de heide en zand plekken had ik een goed pad richting het Noorden, hier kwam ik Lilian ook weer tegen. Bij het tweede keerpunt draaien we een bel in die we op 1000m verlaten, omdat het toch niet geweldig was en we alleen maar weg waaiden. Op naar de volgende zandgrond en heide, de hotspot die het toch niet zo goed deed.. Na een tijdje prutsen kregen we een aardig belletje en zaten we in een grote groep van club, 15-meter en standaard klasse kisten in de gaggle. Met de tegenwind en basis van 900m waaiden we bijna nog sneller weg dan we vooruit konden vliegen. De gaggle bleef bij elkaar en we schoven samen langzaam verder. Wat kost dat veel energie, steeds kijken, een loeiende flarm en matige stijgwaarden door de vele kisten in de bel. Uiteindelijk was mijn snelheid nog maar 40 km/h over de opdracht en kwam het 3e keerpunt bijna in zicht. De gaggle schoof richting het veld en ik dacht dat de hotspots richting het keerpunt ook nog wel wat zouden geven, jammer genoeg niet en ik landde buiten in hetzelfde veld als Doortje die ochtend. Anderen braken hier de opdracht of om op het vliegbeld te landen. Lilian was iets eerder van de groep gescheiden en heeft nog een mooie bel kunnen vinden waarmee ze tot de verste afstand kon komen, een dagoverwinning voor haar!!
 |
Veel succes en plezier dames!