De junioren waren ook op het afgelopen NK aanwezig!
Clubklasse: Steven Huiskes (Ag), Robin Smit (NL1) en Annemiek Koers (Au)
Combiklasse: Sander Luimes (T12)
Vliegdag 1.
De voorspellingen voor de dag liepen nogal uiteen. Toch werd er een opdracht uitgeschreven. Vanuit het zuiden zou er een scherm intrekken. Na het starten bleek deze steeds dikker te worden. Het wedstrijdgebied lag amper in de zon. Met z’n allen wachten boven de Veluwe werd op een gegeven moment steeds lastiger, en ik begon me te realiseren dat ik toch had moeten afvliegen toen zutphen nog in de zon lag. Maar zo’n risico op de eerste dag is nooit slim. Affin, toch maar over de lijn, toevallig samen met de NL1 (Robin). Ik heb wel een persoonlijk record gevlogen.. 13 minuten en route! Dus een vertrouwde weide bij Lochem maar opgezocht en daar de eerste en laatste steek beëindigd. En toen begon het hopen op dat de rest er nog minder van wist te bakken. Ik kreeg al berichten dat er mensen weer op Terlet stonden, onderuit gezakt. Verder een hele leuke boer, en een hele interessante middag op een melkboerderij gehad. Inclusief uitleg van een melkrobot! Ik noem geen namen, maar een bepaalde collega junior kwam gelijk met een andere toepassing na het zien van deze robot… Gelukkig geen wedstrijdag, hoewel Annemiek nog 68km had weten te vliegen!
Vliegdag 2, Wedstrijdag 1.
Vandaag zou er een venstertje komen in de loop van de middag. Na lang wachten en het constant kijken op de satellietbeelden werd er gestart. Een klein opdrachtje in de Betuwe. Op een gegeven moment zat ik wel aardig voor de lijn, dus toch maar afgevlogen (weer wat te vroeg, classic steven). Helaas moest ik gelijk na het afvliegen nog een uitwijk bochtje maken voor een hoekje van de CTR, het ging qua hoogte net niet. Daarna vlak voor de Mac in Malden (het keerpunt) naar het veld moeten vliegen om toch nog omhoog te komen. Afin, toen werd ik dus opgerold. Samen met Frank een beetje voorin de gaggle gevlogen. Bij ’t laatste keerpunt toch nog iets geprobeerd te verzinnen om Frank los te vliegen, maar die kreeg een hele goede bel vlak voor het keerpunt waardoor mijn plannetje ook in ’t water viel. Gelijk 100 punten aan de broek op dag 1, oeps.
Vliegdag 3, wedstrijddag 2
Vandaag een iets grotere opdracht. Eerst naar Wijchen, weer de Betuwe over, en via Soesterberg en Apeldoorn weer terug naar Terlet. Het weer begon aardig voor de lijn. Het viel me al wel op dat de lucht wat warm was. Vandaar dat het stijgen ook wat tegenviel, en de bellen lastig te vinden waren. Na het afvliegen weer vlak voor Nijmegen in de semi-problemen. Toch hier na wat zoekwerk een redelijke bel op kunnen pikken. Ik had al wel door dat je vandaag hoog moet blijven! Maarja, een snelle blik naar het vleugelprofiel aan beide kanten van mijn schouders… Dát ging niet altijd lukken vandaag. Helaas lukte mijn plannetje bij Culemborg niet helemaal zoals gepland, maar het ging aardig. Helaas was de veluwe helemaal uitgespreid en was het naar huis schrapen. De vroege starters hadden hier wat minder last van gehad, helaas.
Vliegdag 4, wedstrijddag 3
De avond ervoor kregen we al paniekerige smsjes van de wedstrijdleiding met rare teksten zoals 9 uur boxen, 9:30 briefing… De voorspellingen waren ook wel aardig. Voor de clubklasse 524km. Eerst een ‘stukje’ oost, en toen onder Bremen langs weer terug. Voor mij niet geheel onbekend terrein. Na het afvliegen de Veluwe af, deden de eerste 3 cumuls helemaal niks. Gezien het tijdstip dacht ik, ik vlieg naar warmere plekken zoals industrie etc. en jahoor, goeie bellen. Tot iets voor Oerlinghausen heb ik elke cumul genegeerd en alles op de grond gevlogen, wat erg mooi bleek te werken. Helaas stond de bel onder de wel werkende cumul bij het tweede keerpunt preciés in een ED-R, dus toen vond ik mezelf op 200m boven Oerlinghausen. Daar matig weg gekomen, maar boven Bielefeld met 3 m/s naar de basis. Daarna werd het oppassen… Ik ken het gebied daar, en elke keer is ’t weer huul’n met de pet op als je het Wiehengebirge over wil steken. Rustig gegleden maar helaas daarna lastig de bel kunnen vinden. Dit kostte me weer tijd. Uiteindelijk wat terug gewonnen op het noordelijke been. Thuiskomen werd op een gegeven moment lastig door binnenkomende cirrus. Helaas (voor ons, niet voor de concurrentie) trok het weer open. 7,5 uur en een epische vlucht rijker, wat een dag!
De zwembad dagen
Drie regenachtige dagen, met als mijlpaal: de XXL frikadel speciaal. Zelfs de clubklasse junioren (lees: goeie eters) hadden er moeite mee. Afin, weer genoeg vleugelbelasting voor de laatste dag!
Vliegdag 5, wedstrijdag 4.
De laatste dag. Altijd belangrijk. De voorspellingen waren goed, maar ik had m’n twijfels. Het had heel veel geregend, dus de grond was goed nat en koud. Verder lag er een lijk van een occlussie in de weg. Altijd garantie voor verstopte luchtlaagjes die de thermiek frustrerend kunnen maken. Ik, als chronisch vroeg afvlieger, dacht dat met verbeterende condities om half 2 afvliegen voor 340 km een goede keuze was. Na een uurtje dobberen boven Apeldoorn, en een volledig verlaten luchtruim boven terlet, toch maar afgevlogen. Het was na een steek alweer bijna afgelopen, en ik had gelijk spijt van mijn keus. Gelukkig ging het verderop beter, en was het een gevecht tegen mezelf. Ik kwam niemand tegen, dus mij bekroop het idee dat iedereen buiten stond of dat ik de verkeerde opdracht aan het vliegen was. Helaas liep ik tegen het einde van de vlucht tegen een scherm aan, waar alleen Robin (netjes!) en Philip door zijn gekomen. Gelukkig viel de schade mee, maar Robin had me net te pakken. Een mooie finale dag!
Al met al was het een erg leuke wedstrijd. Robin heeft erg goed gevlogen voor zijn eerste NK! Ook Annemiek heeft haar eerste 500km gevlogen op een Cirrus!!
Verder was al ons materiaal weer prima. Dank aan alle sponsoren voor deze fantastische machines. Ook de hoezen van Clouddancer zijn uitstekend, en waren erg handig.
