Verslag wedstrijddag 2

We have a winner!

Vandaag begon weer lekker chaotisch. We waren allemaal op tijd opgestaan om te monteren, maar bij de aanhanger aangekomen stond er alweer een ontzettend lange rij voor de weegschaal. Gister was beloofd dat vandaag vanaf half negen gewogen kon worden, maar om kwart voor negen was er nog steeds niemand te bekennen. Onze planning werd een beetje aangepast en gelukkig stonden we nog redelijk op tijd in de grid. Bibi kon nog even sigaretten gaan kopen en Bart en ik ontbijten en douchen. Met een cracker in mn mond onderweg naar de douche werd er omgeroepen ‘all crew of the gliders in the grid should go to the grid as soon as possible’. Geen douche voor ons dus. Bibi was nog weg met de auto dus gingen Bart en ik op de fiets naar de grid, lekker Hollands. Daar aangekomen bleek dat de hele gridorder die die ochtend gebruikt was niet klopte. De stewards hadden het heft in eigen handen genomen en commandeerden welke kist waar naar toe moest, en zo werd de hele grid op nieuw ingedeeld. Helaas hadden we geen camera bij de hand: 60 vliegtuigen die netjes opgesteld staan in een rij verplaatsen en op een andere volgorde weer terug zetten leverde mooie taferelen op. Dit was pas echt chaos en sloeg alles. Gelukkig voor zijn bloeddruk heeft Bibi hier niet zo veel van meegekregen… Uiteindelijk stond iedereen toch op de juiste plek. Waarschijnlijk heeft de organisatie vanochtend een compleet nieuwe gridorder gemaakt en weer ieder vliegtuig random ergens ingedeeld. Dit is niet de bedoeling, iedere vlieger hoort gedurende de wedstrijd in dezelfde rij te staan en de volgorde van deze rijen verandert. Zo komt iedereen een keer voor en achteraan te staan. We vermoeden dat de stewards dit gecorrigeerd hebben, wat dus leidde tot een shuffle van vliegtuigen.

Ondertussen was het tien voor half elf en konden we meteen door naar de briefing. De winnaars van gisteren werden gehuldigd (mét lauwerkrans!), waaronder onze Belgische vriend Bert. Verder gebeurde er niet veel bijzonders. De opdracht voor vandaag was een AAT* van 250 km tot 344 km, met een T-min van 2,5 uur. De standaard klasse had bijna dezelfde opdracht, alleen iets groter. Tegen de middag werden er onweersbuien voorspeld dus er werd vroeg gestart, om 12 uur. Het slepen ging weer super snel en deze keer zonder problemen. Na even buurten bij een aantal andere deelnemers gingen Bibi en ik toch maar gauw weer naar de camping, want op de grid was het veel te warm. Bibi ging boodschappen doen en ik bemande Heineken-grond. Deze keer ging gelukkig alles goed met de radio. Om 12.36 uur ging de lijn open en Bart vloog af om 13.25 uur. We konden hem een tijdje volgen, en hoorden dat hij bij de Duisters zat. Deze waren eerder gestart dan hij dus dat leek ons wel een goed teken… Bij een AAT is het alleen lastig te zeggen of het goed gaat of niet, omdat je niet weet hoeveel kilometers iemand gemaakt heeft. Afwachten dus…

Om 16.00 uur zou Bart ongeveer terug moeten komen maar we hoorden al een tijdje niks. Om vijf over vier kwam Hilde (Team Captain België) langs met het bericht dat Bart al geland was. Snel naar het veld dus! Bart was ‘wel tevreden’ en ‘het ging wel aardig’. Een van de Fransen kwam Bart al feliciteren met een mooie prestatie, een gemiddelde snelheid van 101 km/h. We vroegen ons af waar hij die wijsheid vandaan haalde, maar het bleek dat hij gelijk had. En deze snelheid was goed voor een eerste plek!!

Onze kist zat snel in de aanhanger, maar we moesten nog even helpen bij Tijl, de andere Belgische piloot. Bij de landing kreeg hij een lekke band en z’n kist was met geen mogelijkheid te verplaatsen. Zelfs toen er geen andere kisten meer binnenkwamen mochten we niet met de aanhanger het veld op om de kist daar te demonteren, flexibel als de Italianen zijn. Uiteindelijk kwam er een lokale monteur met een handig karretje en kregen we de kist heel aan de kant. Ondertussen is hij weer gemaakt en kan hij gewoon weer vliegen morgen.

Na al dit gedemonteer was het tijd voor een welverdiende duik in het zwembad en een ijsje! Bibi bewees wederom dat hij kan koken door een fantastische pasta op tafel te zetten, en twee van de Engelse ophalers aten ook mee. Ondertussen hebben meer Engelsen en de Zuid Afrikanen zich verzameld bij onze tent, dus het zal wel gezellig worden vanavond! Morgen zijn ze weer uitgenodigd in kamp Holland en gaan we pannenkoeken bakken.

Een mooie dag dus, met een mooi resultaat! Morgen een lauwerkrans tijdens de briefing..? En bedankt voor alle leuke reacties in de shoutbox!

Morgen komen er écht foto’s, vandaag wat geruzie met kabeltjes..

*Assigend Area Task: bij deze opdracht liggen er grote sectoren om de keerpunten heen en de vlieger kan zelf bepalen hoe ver hij/zij hier in vliegt, en dus hoeveel afstand hij aflegt. Het doel is om een zo hoog mogelijke gemiddelde snelheid te halen. De T-min geeft aan hoelang je minstens over de opdracht moet doen, vandaag dus 2,5 uur. Als je er langer over doet geldt je gevlogen tijd, als je eerder terug bent wordt je gemiddelde snelheid berekend aan de hand van 2,5 uur.

bart3007

Zie op de OLC de logger files van Bart.

Tip: Bekijk de vluchten van Bart ook eens met de Google-Earth (KML) files die op de OLC website aangeboden worden. Hiervoor dien je eerst het Google-Earth (gratis) programma op je PC te installeren. “Herbeleef” zijn vluchten langs de berghellingen !!


Over Maaijke Kuijpers

Geboren en opgegroeid in een (zweef)vliegende familie was het niet verrassend dat Maaike eind 2000 zelf begon met zweefvliegen. Bij de NijAC ging ze al snel solo op de ask-23, maar daarna zou het een tijdje duren voordat ze haar ZVB zou halen en overland ging vliegen. Door reizen, studeren, bestuursfuncties, studentenleven, en het ophalen tijdens en organiseren van zweefvliegwedstrijden werd er af en toe wat minder gevlogen… Naast het vele ophalen heeft ze een aantal jaren de organisatie versterkt van de twee gezelligste wedstrijden in Nederland (de Zomerwedstrijden/NK-kwalificatie en de Vergulde Venturi, uiteraard) door o.a. het secretariaat en de scoring te verzorgen.