Wedstrijddag Drie

Bam…… Teamvliegen en een eigen plan loont; elk geval in de clubklasse.
In de standaardklasse komen Robin en Ronald voor de tweede draai laag te zitten, waarbij Robin nog net weg kan vliegen en Ronald opnieuw moet buitenlanden. Balen.

De dagen zijn hier lang. We staan om 07.30 uur op, zijn tussen 09.00 uur en 09.25 uur op het vliegveld en het einde van de dag ligt tussen 21.00 en 22.00 uur. We finishen tussen 17.30 en 18.30 uur, om 19.30 zijn de eersten thuis, gaan koken, met een beetje geluk kunnen we gelijktijdig de vluchtanalyse doen en zijn we om negen uur klaar met de dag. Gisteren was het 10 uur. Maar het heeft uiteindelijk resultaat.

Annemiek en Nick waren steeds aan werk om het teamvliegen op de rit te krijgen, het lukte steeds net niet en dat frustreert. Desondanks kozen ze ervoor om door te zetten. Vandaag lukte het. Na wat lobbyen bij de wedstrijdleider samen met de Duitsers is de opdracht vandaag iets kleiner, waardoor er tijd was voor het bepalen en uitvoeren van een plan. De verwachting was dat de dag kort zou zijn; na 17.00 uur halvering van de stijgwaarden en het beste weer in het uiterste NW in de derde sector van de drie uur AAT. Samen met Tim hebben de vliegers voor de beide klassen het plan gemaakt om vroeg te starten, je niet te laten vangen door de gaggle, de eerste sectoren zo kort-, de laatste sector zo maximaal mogelijk te ronden en vervolgens gebruik te maken van de korter kerende gaggles in derde sector. We love it when a plan works…

Doordat ze laag moesten afvliegen lukte het om bij afvliegen niet op te vallen. Ze hebben de hele opdracht met tweeën gevlogen en de snelheid er goed op gehouden. Het resultaat is een 2e en 5e dagplaats met 991 punten voor Nick en 985 voor Annemiek

In de standaardklasse vliegen Robin en Ronald volgens plan af, maar de rest loopt niet zoals gewenst. Doordat ze laag komen te zitten met de voor Ronald genoemde afloop komt Robin alleen te zitten, voltooit de opdracht met 100 km/h, maar verliest meer dan 200 punten op de winnaar. Natuurlijk evalueren we vanavond weer wat er goed en fout ging, maar voor nu laat ik het hierbij.

Tot morgen


Over Ger Kwant

Ik ben in 1973 op 14-jarige leeftijd begonnen met zweefvliegen bij de Nijmeegse Aeroclub, haalde in 1975 het ZVB en vloog mijn eerste juniorenwedstrijden op Venlo in 1979 met een clublibelle. Na de NK 2007 in Stendahl ben ik gestopt met actief wedstrijdvliegen. Bij de NijAC geef ik nog instructie, ben technicus en mag op een Nimbus 4T vliegen. In 1998 ben ik betrokken geraakt bij het juniorenvliegen toen ik samen met Francis van Haaff en Frouwke Kuijpers de 1e Junior World Gliding Championchip 1999 organiseerde; het Tulip Tournament. Vanuit de organiserende Stichting Zweefvliegevenementen Nederland zijn we vervolgens doorgegaan met het beschikbaar stellen van een zweefvliegtuig voor junioren. Momenteel zit ik nog steeds als penningmeester in het bestuur, al wordt al het werk voor mij gedaan door Wilco Boer. Nico Koster is als voorzitter samen met onze juniorvliegers het boegbeeld van de Stichting, die nu de beschikking heeft over twee St.Cirrus zweefvliegtuigen Au en Ag; goud en zilver volgens het periodiek systeem. Dit is voor mij de vierde JWGC als teamcaptain na Nitra 2003, Musbach 2011 en Lezno 2013.