De dag begon vandaag, zoals altijd, met een uitgebreide uitleg van Francesco over het weer. De voorspellingen lieten zien dat er regen zou vallen, de vraag was echter hoeveel en hoe laat. Tijdens de briefing stonden er hier en daar al wat cumulus en het zag er eigenlijk een stuk mooier uit dan ik gisteren had verwacht. Na wat overleg werd besloten om toch een kleine opdracht te maken, waarbij we vliegvelden zouden hoppen: Corowa-Benalla-Tocumwal-Corowa (230 km). Dit om te voorkomen dat er vier vliegtuigen opgehaald moesten worden met twee aanhangers met naderend slecht weer. Terugslepen van een vliegveld of het veilig opbergen van de kist in een lokale hangaar zou dan uitkomst bieden indien het weer opeens zou omslaan en we niet terug naar Corowa zouden kunnen. Iets wat sneller gebeurt in Australië: het is al eens gezegd maar het is een land van extremen.
Ik ging vandaag als eerste omhoog, en het stijgen was eigenlijk meteen goed. Ik ging rond de 1200m al wat op pad, terwijl Robin omhoog werd gesleept. Robin is wel meteen tot de basis gekomen, die 400m hoger lag. We zijn toen langzamerhand op pad gegaan naar Benalla, maar onderweg werd al duidelijk dat het tweede been een uitdaging zou worden: een grote brij aan hoge bewolking. Eenmaal aangekomen bij Benella zijn Robin en ik (geheel volgens plan) even het veld van dichtbij gaan bekijken, maar op 300m AGL vonden we het welletjes en kwamen we weer een bel tegen. Na dit lage uitgraven besloten we om terug te vliegen naar Corowa, in welke richting ondertussen een prachtige straat stond. Hier hebben we een stukje samen gevlogen met een andere LS8 (Ailsa McMillan van het Australische team) die ook aan het vliegen was bij Benalla.
Helaas werd duidelijk dat in de verte de straat ophield, en dat het er richting Corowa toch uitzag alsof er veel regen in de omgeving viel. Na wat overleg onderling en met Heineken Grond, werd duidelijk dat we met zijn vieren even moesten wachten. Gelukkig was het boven blijven niet lastig en konden we mooi op ongeveer 30km van het veld onder prachtige cumulus wolken in de holding blijven, wachtend op een goed moment om naar Corowa te steken zonder nat te worden. En gelukkig, de weergoden waren ons goed gezind: de buienlijn trok voldoende weg om naar het veld te komen en zo kwamen we alle vier weer terug. Al met al vandaag niet echt een mooie race taak met hoge snelheden etcetera kunnen vliegen. Echter hebben we vandaag het maximale uit een dag gehaald waarbij velen al van tevoren dachten dat het niets zou worden. Tevens leer je van dit soort vluchten natuurlijk ontzettend veel.