Op weg naar de WK junioren – Volume VII

Waar komen de Cirrussen Au en Ag vandaan?

Hoe moeilijk het vinden van de twee Ls8en was, zo makkelijk was het vinden van de twee Clubklassers. Vele weten het al, maar nog meer weten het niet. De Nederlandse junioren kernploeg zweefvliegen heeft twee eigen Cirrussen gedurende het hele seizoen tot de beschikking. Ze worden eerlijk verdeeld en er worden geen kosten voor het gebruik gerekend. Op deze manier kunnen de junioren zonder zorgen maximaal trainen voor de grote wedstrijden.

Hoe komen ze aan die Cirrussen? Even kort door de bocht:

  • 11 Zweefvliegers lenen geld aan de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland.
  • Deze stichting koopt van dat geld twee Cirrussen en twee aanhangers.
  • Glider-Equipment en de Glider Pilot Shop zorgen er voor dat de twee Cirrussen top uitgerust worden, met werkelijk alles wat je nodig hebt om Wereld Kampioen te worden.
  • De junioren doen zelf het reguliere onderhoud, twee vaste technici doen het officiële onderhoud en het Service Center Terlet doet het grote en moeilijkere onderhoud.
  • De Vrienden van Tulip, onze donateurs zorgen voor voldoende inkomsten voor de exploitatie en wat er overblijft is voor de reservering groot onderhoud of voor afbetaling van de leningen. De KNVvL is een onmisbare schakel in het hele project en zorgt voor financiële garanties tot en met 2016.
  • De planning is eind 2016 één Cirrus geheel in eigendom te hebben, de uitdaging is natuurlijk om er uiteindelijk twee schuldenvrij in eigendom te hebben. Op het ogenblik zijn we op koers om dat doel te halen.

Over de verdeling van de Cirrussen heeft de stichting niets te zeggen, dat is aan de junioren manager: Alexander Venema.

Au Ag
Ag Au en Ag
_SM_9589sH-X2 Au

En we noemen de Cirrussen, Au en Ag. Als je het hele verhaal over de juniorenkisten leest in weet je ook waar dat Au en Ag vandaan komt.

Leuk om te vermelden dat de Ag de Cirrus is, waar toen junior en nu in Narromine tijdens de WK vliegcoach, Tim Kuijpers in 2011 wereldkampioen bij de junioren mee geworden is.

Het hele project van twee junioren kisten wordt steeds breder gedragen door zweefvliegend Nederland. Zweefvliegers met bedenkingen, of ronduit tegenstanders zijn er ook, geen probleem, een kritische noot kan nooit kwaad.

In de landen om ons heen kijkt mening jong wedstrijdvlieger jaloers naar onze junioren. Twee eigen vliegtuigen tot je beschikking hebben. Net in de periode van je leven dat je barst van de tijd en ambities, maar geen geld hebt om een eigen kist te kopen.

Misschien is het na bovenstaand verhaal ook wel duidelijk dat ik verbonden ben met het junioren kisten project en het van harte ondersteun. Inderdaad ik ben voorzitter van die Stichting Zweefvliegevenementen Nederland. Als je denkt dat je iets kan betekenen voor de junioren Cirrussen Au en Ag mag je mij altijd mailen: nicokoster@dutchjuniors.zweefvliegen.net

 

Volgende keer. De junioren website www.Dutchjuniors.nl

 

 

Nico Koster


Over Nico Koster

Mijn naam is Nico Koster, als 14 jarig jongetje in 1977 begonnen met zweefvliegen bij de Vliegclub Haamstede. In eerste instantie alleen maar om meer kans te hebben beroepsvlieger te worden, al snel werd het mijn grote passie. Op mijn 16e de eerste overland op de ASK18 en twee jaar en enkele overlands later al voor de wind vanaf Haamstede met de Astir CS bijna 400 km uit in midden Frankrijk geland. Zonder kaart, GPS of wat dan ook, had geen idee waar ik geland was. Was een andere tijd, waar ik goede herinneringen aan heb. Het wedstrijdvliegen trok mij wel, en na twee keer zomerwedstrijden vloog ik op mijn 23e mijn eerste NK op de DG 100. Ik denk dat ik totaal 15 x Nationale gevlogen heb maar ben nooit hoger geëindigd dan een 8e plaats. Dat ik mijn vrouw Karin en moeder van onze twee kinderen Katja en Lex op een NK ontmoet heb is natuurlijk al een eerste prijs. Karin heeft in al die jaren vele duizenden kilometers met een ophaalwagen gereden en vele weken al kamperend met twee kinderen op een zweefvliegveld doorgebracht. Een echte zweefvliegers echtgenote. Zeker de wedstrijd van een week op het vliegveld Keiheuvel heb ik tot een tien jaar geleden vaak aan meegedaan. Was een ideale wedstrijd voor gezinnen. Hier heb ik ook het hoogtepunt van mijn wedstrijdvlieg carrière meegemaakt door een keer als eerste algemeen te eindigen. Of ik nou zou goed was weet ik niet, zou ook door gebrek aan tegenstand kunnen zijn. Verder zijn de grote wedstrijden op Bailleau, Issoudun Klippeneck e.d. geen onbekend terrein voor mij, al is er de afgelopen jaren vast veel verandert. Aan wedstrijden vlieg ik tegenwoordig hoogstens nog een eendagswedstrijdje en mag graag Euroglide vliegen. Op Haamstede was ik al jong instructeur, maar ben denk ik nooit een goede DBO instructeur geworden. Ik zat liever achterin een tweezitter om het overlandvliegen en wedstrijdvliegen te promoten, dat gaf en geeft mij meer voldoening. Tijdens mijn 8 jaar chef-instructeur zijn op Haamstede werd dat promoten van het prestatievliegen mij niet altijd in dank afgenomen. Als CI doe je het toch nooit goed, dus dat hoort er bij. Dat ik in die tijd misschien een klein beetje invloed heb gehad op de ontwikkeling van twee van onze Nederlandse toppers in de wedstrijdvliegerij en ex. Haamstede vliegers Francois Jeremiasse en Mark Leeuwenburgh geeft toch een goed gevoel. Al is het maar dat ik ze heb leren landen. Het wedstrijdvliegen en promoten daarvan zit er dus al lang bij mij in, niet vreemd dat ik half 2006 ja zei op de vraag of ik voorzitter wilde worden van de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland. Deze stichting beheerde in die tijd de ASW19 YX, deze kist was bestemd om alleen gebruikt te worden door leden van de Nederlandse Junioren Kernploeg zweefvliegen. De hele geschiedenis van de stichting en het verhaal achter het vervolg op de YX kun je elders lezen op de junioren site. Ik ben nog steeds met heel veel plezier voorzitter van de stichting die ondertussen de twee Cirrussen Au en Ag bezit. Sinds mei 2014 heb ik een stukje organisatie op mij genomen in de aanloop naar de Wereld Kampioenschappen voor junioren in december 2015 te Narromine Australië een tijdrovend, maar veel voldoening gevend gebeuren wat bovendien (gelukkig)ook eindig is. Mijn eigen vliegen heeft na 33 jaar op Haamstede in 2010 een kleine wending ondergaan. In dat jaar kreeg ik de kans om deel te nemen in de ASH31Mi met wedstrijdregistratie 31. Deze zelfstartende openklasse kist staat gestationeerd op Vliegveld Midden-Zeeland. Met dit schitterende vliegtuig mag ik tegenwoordig graag de randen van wat die dag mogelijk is op overlandvlieg-gebied aantikken. Vluchten van 8 uur of langer zijn geen uitzondering. Misschien heb ik wat training in veel vlieguren op een dag maken, dat beroepsvlieger worden waarom het in 1977 allemaal begon is namelijk ook nog gelukt. Ik vlieg sinds 1985 bij de KLM waarvan de laatste 20 jaar op de Boeing 747-400, ook dat weer nog steeds met veel plezier. Nico Koster