Op weg naar de WK junioren – Volume II

Op weg naar de WK junioren.  Wie gaan er naar Australië?

Na de dagelijkse nieuwsbrieven over de WK vrouwen in Denemarken van Annemiek schuiven we zo door naar de nieuwsbrieven over de WK voor junioren in Australië.

Annemiek gefeliciteerd met je prestaties en hartelijk bedankt voor je dagelijkse bijdrage aan de nieuwsbrief. Ook op de mindere dagen als je hoofd er vast niet naar stond lag de nieuwsbrief daar. Hulde!

En voor wie het nog niet weet:

Annemiek gaat WK in Australië vliegen!

Door mijn werk voor de junioren Cirrussen kwam ik afgelopen jaar in aanraking met de organisatie rond de deelname aan de Wereld Kampioenschappen voor junioren. Deze kampioenschappen vinden plaats in Narromine, Australië aan het eind van dit jaar.

Leuk, maar zeker in geval van een junioren team ook een uitdaging. Uit ervaring weet ik ondertussen dat er bij iedere geselecteerde junior veel onzekerheden zijn rond de deelname aan de WK. Met name door de onzekerheid rond de betreffende studie van de junior. Doordat de WK periode bijna twee maanden bestrijkt en midden in het studiejaar valt niet zo vreemd.

Definitieve selectie Junioren WK 2015

Ruim een jaar geleden begonnen we met een junioren selectie bestaande uit Steven Huiskes, Stefan Telkamp, Nick Hanenburg en Ronald Deerenberg.

Eerst was het Steven Huiskes die een half jaar geleden aangaf geen WK te vliegen in Australië maar voor zijn afstuderen aan de TU Delft te kezen. Nu heeft nu ook Stefan Telkamp aangegeven dat zijn opleiding aan de KLM Luchtvaartschool voor de WK gaat. Stefan zou midden in zijn vliegopleiding in Phoenix voor 6 weken weggaan naar Australië. Een actie die waarschijnlijk zowel voor het KLS gedeelte als de WK de prestaties van Stefan niet ten goede zou komen.

Voor beide junioren een moeilijke beslissing die we volledig respecteren. Soms moet je verstandig zijn in je leven en aan je toekomst denken in plaats van aan zweefvliegen.

Het niet meegaan van Stefan naar de WK in Australië hielt direct in dat zijn ophaalster in Australië en eerste reserve voor het team Annemiek Koers doorschuift naar daadwerkelijk deelneemster aan de WK. Voor Annemiek die dit nieuws in Denemarken tijdens de WK vrouwen vernam vast een leuk bericht. Annemiek van harte welkom in het team als vlieger.

Het Nederlandse WK junioren Team Narromine 2015

Het Nederlands junioren team voor de WK in Narromine bestaat nu uit:

  • Nick Hanenburg op de Standard Cirrus, Ag
  • Annemiek Koers op de Standard Cirrus, Au
  • Ronald Deerenberg op de LS8, SR
  • Robin Smit op de LS8, G2

Als teamcaptain gaat gedurende de hele periode Ger Kwant mee, Ger heeft de afgelopen twee Junioren WK’s als teamcaptain twee keer een Nederlandse Wereldkampioen mee naar huis genomen. Drie keer is scheepsrecht zullen we maar zeggen.

Als vliegcoach in de periode voor en tijdens de WK in Narromine gaat oud junioren wereldkampioen Tim Kuijpers mee, met zijn ervaring ook een waardevolle aanvulling voor het team.

Omdat Ger door zijn twee maanden weg van zijn werk voor de WK dit jaar een druk man is ben ik nu een beetje de spin in het web van de organisatie. Op de belangrijke momenten heb ik ruggespraak met Ger.

Volgende week meer over de planning voor de WK. De WK begint op 1 december, maar het team is al begin november in Corowa Australië.

Nico Koster


Over Nico Koster

Mijn naam is Nico Koster, als 14 jarig jongetje in 1977 begonnen met zweefvliegen bij de Vliegclub Haamstede. In eerste instantie alleen maar om meer kans te hebben beroepsvlieger te worden, al snel werd het mijn grote passie. Op mijn 16e de eerste overland op de ASK18 en twee jaar en enkele overlands later al voor de wind vanaf Haamstede met de Astir CS bijna 400 km uit in midden Frankrijk geland. Zonder kaart, GPS of wat dan ook, had geen idee waar ik geland was. Was een andere tijd, waar ik goede herinneringen aan heb. Het wedstrijdvliegen trok mij wel, en na twee keer zomerwedstrijden vloog ik op mijn 23e mijn eerste NK op de DG 100. Ik denk dat ik totaal 15 x Nationale gevlogen heb maar ben nooit hoger geëindigd dan een 8e plaats. Dat ik mijn vrouw Karin en moeder van onze twee kinderen Katja en Lex op een NK ontmoet heb is natuurlijk al een eerste prijs. Karin heeft in al die jaren vele duizenden kilometers met een ophaalwagen gereden en vele weken al kamperend met twee kinderen op een zweefvliegveld doorgebracht. Een echte zweefvliegers echtgenote. Zeker de wedstrijd van een week op het vliegveld Keiheuvel heb ik tot een tien jaar geleden vaak aan meegedaan. Was een ideale wedstrijd voor gezinnen. Hier heb ik ook het hoogtepunt van mijn wedstrijdvlieg carrière meegemaakt door een keer als eerste algemeen te eindigen. Of ik nou zou goed was weet ik niet, zou ook door gebrek aan tegenstand kunnen zijn. Verder zijn de grote wedstrijden op Bailleau, Issoudun Klippeneck e.d. geen onbekend terrein voor mij, al is er de afgelopen jaren vast veel verandert. Aan wedstrijden vlieg ik tegenwoordig hoogstens nog een eendagswedstrijdje en mag graag Euroglide vliegen. Op Haamstede was ik al jong instructeur, maar ben denk ik nooit een goede DBO instructeur geworden. Ik zat liever achterin een tweezitter om het overlandvliegen en wedstrijdvliegen te promoten, dat gaf en geeft mij meer voldoening. Tijdens mijn 8 jaar chef-instructeur zijn op Haamstede werd dat promoten van het prestatievliegen mij niet altijd in dank afgenomen. Als CI doe je het toch nooit goed, dus dat hoort er bij. Dat ik in die tijd misschien een klein beetje invloed heb gehad op de ontwikkeling van twee van onze Nederlandse toppers in de wedstrijdvliegerij en ex. Haamstede vliegers Francois Jeremiasse en Mark Leeuwenburgh geeft toch een goed gevoel. Al is het maar dat ik ze heb leren landen. Het wedstrijdvliegen en promoten daarvan zit er dus al lang bij mij in, niet vreemd dat ik half 2006 ja zei op de vraag of ik voorzitter wilde worden van de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland. Deze stichting beheerde in die tijd de ASW19 YX, deze kist was bestemd om alleen gebruikt te worden door leden van de Nederlandse Junioren Kernploeg zweefvliegen. De hele geschiedenis van de stichting en het verhaal achter het vervolg op de YX kun je elders lezen op de junioren site. Ik ben nog steeds met heel veel plezier voorzitter van de stichting die ondertussen de twee Cirrussen Au en Ag bezit. Sinds mei 2014 heb ik een stukje organisatie op mij genomen in de aanloop naar de Wereld Kampioenschappen voor junioren in december 2015 te Narromine Australië een tijdrovend, maar veel voldoening gevend gebeuren wat bovendien (gelukkig)ook eindig is. Mijn eigen vliegen heeft na 33 jaar op Haamstede in 2010 een kleine wending ondergaan. In dat jaar kreeg ik de kans om deel te nemen in de ASH31Mi met wedstrijdregistratie 31. Deze zelfstartende openklasse kist staat gestationeerd op Vliegveld Midden-Zeeland. Met dit schitterende vliegtuig mag ik tegenwoordig graag de randen van wat die dag mogelijk is op overlandvlieg-gebied aantikken. Vluchten van 8 uur of langer zijn geen uitzondering. Misschien heb ik wat training in veel vlieguren op een dag maken, dat beroepsvlieger worden waarom het in 1977 allemaal begon is namelijk ook nog gelukt. Ik vlieg sinds 1985 bij de KLM waarvan de laatste 20 jaar op de Boeing 747-400, ook dat weer nog steeds met veel plezier. Nico Koster