Eerste wedstrijddag

Vandaag een dag met kleine en grote verliezen. Ronald kan na een slecht eerste pad net niet de bel pakken waarin Robin met 2,7 m/s weg klimt, waarna hij na 35 kilometer buiten staat. Doordat ze als eersten zijn gestart, zit Robin vervolgens alleen in lastige blauwe omstandigheden. Dat gaat hem goed af en hij weet dezelfde snelheid te behalen als de anderen in de gagle of een team. Op 13 km uit, bij het oplijnpunt voor de finish “micowave” komt hij op 240 meter te zitten en moet hij met 0,4 zichzelf uitgraven. Uiteindelijk wordt de bel 1,7 m/s en weet hij thuis te komen. Al met al een goede vlucht, maar met een onvoldoende resultaat; 150 punten achter de winnaar. Hij staat nog wel tussen de favorieten, voor wat dat dan waard mag zijn…

In de clubklasse vliegen Annemiek en Nick goed samen, goede communicatie en t/m het tweede  keerpunt vliegen ze twee uur lang in goede harmonie samen. Bij Heineken horen we dat met genoegen aan. Halverwege het laatste been gaat de snelheid omlaag. Ze kunnen de goede bellen niet meer vinden en staan er alleen voor. Met moeite klimmen ze naar finalglide en even lijkt het zelfs dat Nick het niet ga halen…!!! Uiteindelijk komen ze binnen met de volle 900 punten. Geen slecht resultaat voor een eerste vliegdag onder lastige condities en een redelijk uitgangspunt voor de rest van de wedstrijd. Wat er de laatste 40 minuten net niet goed is gegaan is ondertussen voldoende gespreksstof voor de vluchtevaluatie van vandaag. Onder leiding van Tim en samen met Ronald en Robin komen ze erachter wat de verbeterpunten voor hun samenwerking zijn en uiteindelijk sluiten we de dag weer met een lach af.

Vandaag waren Gerrit en Pamela Kurstjens nog even op Narromine. Zij zijn enige jaren geleden verhuisd naar Australië, hebben een grote boerderij en hebben de oogsten van dit jaar binnen. Ze staan met hun zweefvliegtuigen op een vliegveldje 150 km noordelijk van Narromine, op weg naar Alice Springs of naar iets anders wellicht nog verder en weer terug. Als ze voor de kerst maar weer thuis zijn. Zonder auto, twee vliegtuigen, met een hoop vrienden in Australië vliegen ze samen zo 600 tot 800 km per dag. Vandaag even niet, daarom maar even een bezoekje aan de JWGC.

Het weerbericht van morgen belooft cumulus. Over de windsnelheid zijn de meteo-websites het nog oneens. Tot morgen.


Over Ger Kwant

Ik ben in 1973 op 14-jarige leeftijd begonnen met zweefvliegen bij de Nijmeegse Aeroclub, haalde in 1975 het ZVB en vloog mijn eerste juniorenwedstrijden op Venlo in 1979 met een clublibelle. Na de NK 2007 in Stendahl ben ik gestopt met actief wedstrijdvliegen. Bij de NijAC geef ik nog instructie, ben technicus en mag op een Nimbus 4T vliegen. In 1998 ben ik betrokken geraakt bij het juniorenvliegen toen ik samen met Francis van Haaff en Frouwke Kuijpers de 1e Junior World Gliding Championchip 1999 organiseerde; het Tulip Tournament. Vanuit de organiserende Stichting Zweefvliegevenementen Nederland zijn we vervolgens doorgegaan met het beschikbaar stellen van een zweefvliegtuig voor junioren. Momenteel zit ik nog steeds als penningmeester in het bestuur, al wordt al het werk voor mij gedaan door Wilco Boer. Nico Koster is als voorzitter samen met onze juniorvliegers het boegbeeld van de Stichting, die nu de beschikking heeft over twee St.Cirrus zweefvliegtuigen Au en Ag; goud en zilver volgens het periodiek systeem. Dit is voor mij de vierde JWGC als teamcaptain na Nitra 2003, Musbach 2011 en Lezno 2013.


Een gedachte op “Eerste wedstrijddag

Commentaren gesloten.