Dag 9: Wedstrijddag 7

Na een stevig onweer vannacht werden we wakker onder 8/8 wolkendek. Dat komt overeen met de voorspelling van vandaag. Een uurtje later zien we blauwe lucht vanuit het zuidwesten en gelijktijdig een sms’je van de wedstrijdleider Adam dat de briefing met drie kwartier is uitgesteld. De wedstrijdleiding wil graag weten wat de nieuwste voorspellingen voor vandaag zijn. Die van gisteravond hebben het over severe thunderstorms ………..

We zitten achter het koufront van vannacht en voor het troglijntje van vanmiddag. Zoals ik gisteren al vertelde: Australiërs worden gelukkig van trogjes, dus ze doen er alles aan om hier gebruik van te maken. Risico’s van buien nemen ze voor lief; sterker……….. kan je lekker hard vliegen. Alles overwegende besluit de wedstrijdleiding om korte opdrachten uit te schrijven; AAT’s van 2,5 uur voor de clubklasse die vooraan staat en de 2 uur voor de standaardklasse.

Toch wel een beetje onder de indruk van het toch wel extreme weer van Narromine, adviseren wij onze vliegers om de risico’s zoveel mogelijk te beperken, met de kans op wat puntenverlies door een vroege start. Maar beter iets te vroeg binnen dan opgesloten door buien en de finish niet meer kunnen halen. In beide klassen wordt dit advies voortvarend opgepakt en zijn ze vroeg op pad. De cumulus ziet er mooi uit, het eerste been gaat goed genoeg, maar de snelheid zit er nog niet helemaal in: 113 km/h voor de clubbies. Op het tweede been worden de bellen beter en komt de vaart erin. Bij het keren in de tweede sector hebben we bij Heineken al het idee dat het goed gaat. De Britten zitten na een half uur latere start te prutsen in de eerste sector en de Australiërs kunnen het stijgen ook niet lekker vinden.

De cumulus spreiden ietwat uit en het wordt moeilijker om het goede stijgen te vinden. Nick en Annemiek zijn op tijd gefinished met goede tijden en Ronald en Robin kunnen in het Noorden van de opdracht wel een goed pad vinden; topsnelheden voor beide heren 133 en 131 km/h, goed voor een tweede en vierde dagplaats vandaag. Nick heeft een derde dagplaats. Annemiek gaat dagelijks steeds beter en schuift steeds verder naar voren; een top tien plaats is binnen bereik.

In het klassement staat Robin nu 3e en Nick 8e met nog drie mooie vliegdagen te gaan. Er kan nog van alles gebeuren; er staan nog wat topvliegers voor en achter hen in het klassement. Het gaat heel spannend worden. Blijf ons volgen.

Oh ja, Nick stond na de finishring buiten en is uit de akker gesleept. Morgen probeert hij het filmpje te uploaden via de WiFi van de aeroclub. Data-MB’s zijn hier onbetaalbaar. Tot morgen.

Quote van de dag: “Never ruin a good forecast by looking out the window”. Gelukkig heeft de wedstrijdleiding dat vandaag wel gedaan.

De resultaten tot dusver: http://www.soaringspot.com/en_gb/jwgc2015/results

Voor morgen vannacht CET (De standaard klasse is aan de beurt): http://www.livetrack24.com/events/jwgc2015


Over Ger Kwant

Ik ben in 1973 op 14-jarige leeftijd begonnen met zweefvliegen bij de Nijmeegse Aeroclub, haalde in 1975 het ZVB en vloog mijn eerste juniorenwedstrijden op Venlo in 1979 met een clublibelle. Na de NK 2007 in Stendahl ben ik gestopt met actief wedstrijdvliegen. Bij de NijAC geef ik nog instructie, ben technicus en mag op een Nimbus 4T vliegen. In 1998 ben ik betrokken geraakt bij het juniorenvliegen toen ik samen met Francis van Haaff en Frouwke Kuijpers de 1e Junior World Gliding Championchip 1999 organiseerde; het Tulip Tournament. Vanuit de organiserende Stichting Zweefvliegevenementen Nederland zijn we vervolgens doorgegaan met het beschikbaar stellen van een zweefvliegtuig voor junioren. Momenteel zit ik nog steeds als penningmeester in het bestuur, al wordt al het werk voor mij gedaan door Wilco Boer. Nico Koster is als voorzitter samen met onze juniorvliegers het boegbeeld van de Stichting, die nu de beschikking heeft over twee St.Cirrus zweefvliegtuigen Au en Ag; goud en zilver volgens het periodiek systeem. Dit is voor mij de vierde JWGC als teamcaptain na Nitra 2003, Musbach 2011 en Lezno 2013.