Ze vliegen!!! Eindelijk…

Rens, Maaike en Jan-Willem zijn gisteravond zonder problemen gearriveerd. Met de toevoeging van deze drie is ons team (in aantal) compleet. Na het op zetten van de tenten is er een team-building dineetje genuttigd, waarna we met zijn allen de kroeg in gedoken zijn.

Hier hebben we uitgebreid kennis gemaakt met de Australische Crew en hebben we de mooiste dame, van de locals, geregeld om onze vlag te dragen. De meeste verhalen over Engelse vrouwen zijn waar, vandaar dat we een Nieuw-Zeelandse geregeld hebben. Deze dame is de schoondochter van ‘mum’. Dit is een van de secretariaats-dames en de vrouw van de wedstrijdleider. Zij heeft de irritante eigenschap om zo hard mogelijk, met een laf-schel accent, door de omroepinstallatie te janken. Voor de rest wel een prima vrouwtje hoor! Wij hebben het al weer helemaal gemaakt bij de wedstrijdcrew, omdat ‘the dutchies’ altijd tot het bittere einde in de kroeg blijven hangen.

Vanmorgen zijn we met zijn allen opgestaan en hebben we een beetje opgebouwd. Met zijn allen ontbeten en daarna naar de briefing gegaan. Net als wij moet ook de wedstrijdleiding een beetje wennen. De briefing was een beetje rommelig, maar de meteo-informatie was weer prima. Er zijn twee opdrachten uitgeschreven, een van 120km. en een van 200 km. De routes liggen langs allerlei leuke (ex-WOII) “veldjes” in de buurt, zodat iedereen de omgeving een beetje leert kennen.

39

Na de briefing zijn de XII (Tukker), de E2 (Jelmer), de IKK (Tjalling) en de CN (Leeuwe) naar de strip gebracht en die vliegen op dit moment (15:58LT). De YX (Rens) is naar de scruitery geweest en OK bevonden. De MR (Robbie) had een goede reden om een dagje rust te nemen.

Dit was hem wel tot zo ver, later volgen verdere updates, van al onze avonturen in Husbands Bosworth!!!!!!!!!!!

Groeten van de Crew en Ass. Teamcaptain.


Over Ritz de Luij

Toen ik in 1967 begon had ik geen idee dat mijn zweefvliegcarrière zeer kort zou zijn, na ongeveer 50 vluchten in de Rhönlerche in twee verschillende kampen ging ik solo in de Grunau Baby en had vier solo vluchten. Toen vloog ik op een dag met een andere instructeur bij een ander veld, hij vroeg me na wat thermieken waar het vliegveld was en, ... Ik had geen idee! Hij adviseerde me voortaan maar op de grond te blijven. Geen gevoel voor oriëntatie. Einde van "mijn" carrière! Dus ik bleef betrokken bij "het grond bedrijf", als tweede inzittende, mede-eigenaar van een zweefvlieg "resort" voor 10 jaar, Nederlands Team Captain, jurylid en redacteur bij diverse categorie 1 FAI comps.