Heiniken grond zwijgt!

Het is voorbij …….deze WK en toen we om kwart voor 3 te horen kregen dat het er echt niet inzat vandaag, hoe graag iedereen ook wilde, moest ik een klein traantje weg pinken. Het was “heftig” dit WK maar ook onvergetelijk mooi. Zoals Tjalling gisteren al zei: “Holy shit wat is dit een heftige sport”.

De weerman Hugh heeft tot het laatst geprobeerd het mooi weer wat we in het NW zagen hier naar toe te lokken, maar het mocht niet baten. Hij zei s’morgens al dat we vandaag echt typisch Engels weer hadden

Dus om 3 uur was de wedstrijd voor bij. Jammer genoeg bleef Leeuwe op de 4de plaats staan maar dat is ook niet mis. De 2de logger van de uiteindelijke winnaar was ok gisteren en ik heb ook meteen de Duitse winnaars en de 3 Engelsen gefeliciteerd. Een van de Duitse begeleiders kwam me net nog even zeggen hoe het team dat apprecieerde en dat ze vonden dat de Hollanders echt beter verdiend hadden, met wat ze allemaal hier gepresteerd hebben.

Ik ben dan ook uiterst tevreden met een 4de , 7de en 15 de plaats in de club klasse en een 9de, 14de en 20ste in de standaard klasse. Mijn mannen hebben hard gewerkt, verschillende dagoverwinningen behaald en regelmatig in de top tien van het dag klassement gestaan.

Excuses voor het late schrijven, maar we hebben eerst Heineken grond gesloten met een blikje Heineken wat door Bert de vader van Rens voor ons was meegebracht! Daarna hebben we elkaar bedankt!! We waren een hecht team!!!

Toen nog de grote team hut afgebroken met vereende krachten en daarna zijn we bij een restaurant dichtbij, gaan eten. Met 19 personen en buiten omdat binnen geen plaats was. Geen probleem, alhoewel het wel 10 graden kouder was vandaag dan gisteren. Vannacht hadden we zelfs een zo zwaar onweer dat mensen bang waren. Ik ben na mijn avondje uit met de Aussies als een blok in slaap gevallen. Heb NIETS gehoord!

Het team klassement is gewonnen door de Duitsers en op de 2 de plaats stonden de Engelsen. De Belgen staan op 4 en wij op 5. De punten van de beste dagen worden bij elkaar geteld en dan gedeeld door het aantal vliegers en wij hebben er natuurlijk 6. Het grootste team van alle landen die deelnamen.

Nu is het dus feest en ik zit hier in de HERRIE te schrijven om jullie nog even te laten delen in onze laatste vliegdag hier. De Duitse winnaar loopt hier in Leder Hosen rond met zijn witte spillebeentjes in lange sokken gewikkeld. De Finnen renden net als de kaboutertjes in de verhalen hand in hand van de sauna, over het vliegveld, door het restaurant en de feest tent. Wat anders was dan de kabouters en hun hoempa liedje, was dat ze totaal naakt waren! Grote hilariteit!

Vanavond is het tijd om te ontspannen en dat mag nu en hebben ze allen ook even nodig! Vergeet niet dat er heel wat gebeurd is tijdens dit WK en dat we zelfs ook vandaag nog rechercheurs door ons tentenkamp hadden wandelen. Hoe we de sfeer zo ontspannen en warm naar elkaar toe hebben kunnen houden is absoluut TOP! Deze jongens schoppen het allen ver.

Maaike en ik hebben heerlijk samen gewerkt en de crews waren top klasse! De ouders en vrienden die op bezoek kwamen hebben onmiddellijk meegedeeld in ons prettig samen zijn.

Heineken grond zwijgt…. maar zoals de jongens van morgen zeiden, hadden we NU moeten beginnen met de wedstrijd. Ze hebben zoveel geleerd dat ze het nu wel weten. Hopelijk nemen ze dit mee voor de toekomst!

Ik hoop dat jullie ons werk hier gewaardeerd hebben. Bedankt voor de vele berichtjes in de shoutbox. Hopelijk arriveert iedereen dit weekend weer veilg thuis. Morgen hebben we nog de prijs uitreiking om 11 uur met certificaten voor Leeuwe, Bartje en Jelmer omdat ze bij de eerste 10 staan. Van mij krijgen ze alle 6 een certificaat omdat ze dat ABSOLUUT verdiend hebben.Wat een pracht mensen, wat een pracht tijd. Tot de volgende keer!


Over Ritz de Luij

Toen ik in 1967 begon had ik geen idee dat mijn zweefvliegcarrière zeer kort zou zijn, na ongeveer 50 vluchten in de Rhönlerche in twee verschillende kampen ging ik solo in de Grunau Baby en had vier solo vluchten. Toen vloog ik op een dag met een andere instructeur bij een ander veld, hij vroeg me na wat thermieken waar het vliegveld was en, ... Ik had geen idee! Hij adviseerde me voortaan maar op de grond te blijven. Geen gevoel voor oriëntatie. Einde van "mijn" carrière! Dus ik bleef betrokken bij "het grond bedrijf", als tweede inzittende, mede-eigenaar van een zweefvlieg "resort" voor 10 jaar, Nederlands Team Captain, jurylid en redacteur bij diverse categorie 1 FAI comps.