Alhoewel de dag grijs begon en niemand echt hoop had op een vliegdag lag er toch een opdracht van 204 km op ons te wachten op de briefing. De standaardklasse kon zelfs nog 70 km verder vliegen volgens de zeer gerespecteerde meteoman Hugh Brookes.
Eenmaal in de box hoefden we ons niet te vervelen want er werd een show weggegeven door een Fox en Swift die al rollend achter de sleepkist op 80 meter langskwamen, precies langs ons heen. Helaas mochten wij dat niet doen van Rietje, anders waren er zeer zeker rollende Cirrussen achten de sleep omhoog gegaan! (geintje, mam)
De start was vandaag een beetje lastig, omdat we hier werken met de twee minuten startregel. Dat betekent dat je minimaal twee minuten onder een maximale hoogte moet blijven voor je de startlijn over vliegt. De maximale starthoogte wordt meestal 200 meter onder de basis gelegt maar vandaag lag hij ca. 600 meter onder de basis! Oppassen dus met de eerste steek.
Eenmaal op pad was het stijgen prima tot goed, dus het ging redelijk snel langs o.a. het circuit van Silverstone en de stad Oxford. Bij het meest zuidelijke keerpunt gaf een kerncentrele een mooie edoch turbulente bel, die ervoor zorgde dat ik op de weg terug naar HusBos verder geen clubklasser meer zou tegenkomen. Het enige lastige was dat de nu opkomende hoge bewolking uit het westen het stijgen wat onderdrukte en wat langere steken noodzakelijk maakten. Gelukkig verder niet in de problemen gekomen en relaxt naar huis gevlogen met een final glide in bijna stabele lucht vanwege de afscherming.
‘s-Avonds bleek ik deze dag de snelste in mijn klasse dat beloond werd met de zeer begeerde Cudley Toy!