Een vreemde dag met happy momenten en ook mindere. Beginnen bij het begin, dat lijkt me het beste want er is veel gebeurd.
Gisteravond was er een soort “spel zonder grenzen” hier. Nederland was ingedeeld met Lithouwen, de wedstrijdleiding, de Belgen en de Finnen. WE WONNEN. Maaike mocht vanmorgen een kratje met 24 flesjes voor de deelnemers van de verschillende landen, in ontvangst nemen. Voor de briefing hoorde ik al dat de vlieger van YB (Duitsers) bij paint ball zijn enkel had gebroken en vandaag pas uit het ziekenhuis zou komen. Davide, van de Italianen, had bijna een beschadigde kist, omdat de crew die op de fiets “tipliep” zwaaide naar de weegploeg en hij hield zijn stuur vast en niet de tip. Om te voorkomen dat de kist de auto zou inhalen, reed de rijder harder! Het liep gelukkig met een sisser af, maar schijnt het aanschouwen waard geweest te zijn.
Daarna ging de briefing verder met tamelijk grote opdrachten. 306 km voor de club klasse die vooraan stond op de grid en 348 km voor de standaard klasse. Het weer was mooi en de jongens waren “er klaar voor”.
Tjalling verloor op 30 meter hoogte het contact met de sleepvlieger, de kabel schoot los bij de sleepkist en moest rechtuit landen. Vlug de auto ervoor en na 5 andere sleepjes werd hij weer ingepast. Alles ok. Ook onze “buren” hadden problemen omdat Bertje moest landen; zijn muggenpoetser hing onder zijn romp. Uiteindelijk was iedereen vertrokken en er waren gemengde berichten. Onze club mannen startten in de midden moot en de st mannen als laatste. Leeuwe had het moeilijk onderweg en had zitten knoeien. Hij was iedereen kwijt, zat alleen laag, maar was weer omhoog gekrabbeld. Rond 5 uur zoals ook wij op de grond geplanned hadden, kwamen de club mannen terug ook de onze en alhoewel ze niet juichten, hebben ze niet al te veel punten verloren.
Jelmer ging geweldig. Hij zei zelfs om half 6: “Rietje zullen we wedden dat ik vandaag 1ste wordt!” Ik wed nooit ,maar ik zei dat ik dat wel hoopte. Hij zat zo’n 30 tot 50 km voor Robbie en Tjalling en was samen met onze buur Dennis, terwijl hij als laatste gestart was en Dennis 4 minuten eerder. Maaar…..na het laatste keerpunt werd het moeilijk. Er werd gevochten op nulletjes en om 6 uur zat Robbie op 30 van het laatste check point en Tjalling vloog naar hem toe. Jelmer en Dennis zaten toen boven Kettering zo’n 14 km van het c.p. Maar….wel op 650 m. Uiteindelijk is Jelmer op het check point geland. Dennis ook.Robbie iets daarvoor en Tjalling is met zijn motertje terug gekomen.
Jelmer had vanmorgen ook al een “rot “start omdat hij tegen het beton pad stuiterde. We hoopten dat het geen gevolgen zou hebben, maar bij de landing is hij door het wiel gezakt. Nu maar hopen dat het ok is. We laten dat later horen.
Uiteindelijk komen ons mannen uit de clubklasse er goed uit, met een 9 de, 10de en 11de plaats, want vele anderen hadden onderweg ook problemen.
In de standaard klasse zijn slechts 9 piloten binnen gekomen.In de club klasse landden er 4 buiten.
De ophalers halen op, straks gaan we samen eten en napraten en morgen gaan we weer verder! Het klassement van de standaard klasse wordt aardig door elkaar geschut zo denk ik!