Tulip Bulletin

Hellouw,december 2013

Beste vrienden van de Tulip,

De maand december is de maand van terugkijken op afgelopen jaar en vooruitkijken op komend jaar. Als ik terugkijk naar afgelopen jaar dan kan ik daar alleen maar een goed gevoel bij krijgen. Ter afsluiting, vers van de pers, een tweede plaats voor onze junior Annemiek Koers tijdens de Zuid Afrikaanse Nationals in de Clubklasse. Annemiek gefeliciteerd!

Om nog even in de kerstgedachte te blijven, het is mooi om te zien hoe steeds meer mensen tijd en of geld over hebben om onze junioren kernploeg zweefvliegen van twee heel mooie Cirrussen te voorzien.
Het enthousiasme werkt aanstekelijk, dit heb ik al van meerdere kanten vernomen en mogen constateren, goede zaak!!
Buitenlandse junioren zijn wel eens openlijk jaloers op onze junioren voor het beschikbaar hebben van twee Cirrussen in zo’n technische staat en met zo’n uitrusting.
Dat gaat allemaal niet vanzelf daar wordt hard voor gewerkt. De Au is afgelopen winter al heel hard aan gewerkt om die in optimale staat te krijgen met een instrumentarium om jaloers op te zijn.
Aan de Ag zat deze winter veel werk. Deze Cirrus die vlak voor de WK als 2B ons eigendom werd moest deze winter een kloon van de Au worden. De technische staat van de Ag is gelukkig heel goed. Om het evenbeeld van de Au te worden moest er echter wel een nieuw instrumentenpanel gemaakt worden en ingebouwd worden. Tevens moesten de kleppen gemodificeerd worden om de zelfde landingseigenschappen als de Au te krijgen.
Voor het maken en inbouwen van het nieuwe panel zijn we veel dank aan Erik Busser verschuldigd, menig vrij uurtje van Erik is in het nieuwe panel van de Ag gaan zitten. Het inbouwen van het nieuwe panel en de modificatie aan de kleppen is allemaal in de “lege uurtjes” op het Service Center Terlet gebeurd. Peter en Sikko heel hartelijk bedankt voor jullie tijd en ruimte.
Voor het reguliere winterwerk en het inbouwen van de instrumenten heeft de Ag op een heel luxe winterwerkplekje in Delft gestaan. De werkplaats van de TU Delft, daar waar wereldkampioen Nuna7 gebouwd is, stond nog een paar weken leeg, precies een mooie periode om de Ag neer te zetten zodat de junioren winterwerk konden doen.

Ondertussen is er op Twente door de junioren ook hard gewerkt aan de ex. YX aanhanger. Deze aanhanger is flink onderhanden genomen en aangepast om de Ag te kunnen onderbrengen. Diegene die wel eens aanhanger pas heeft gemaakt voor een andere kist weet dat zoiets altijd tegenvalt. Er kwam zelfs het nodige laswerk aan te pas. (Harry Huiskes bedankt hiervoor).

Nu eind 2013 zijn beide Cirrussen op een goed werkend identiek elektrisch systeem na helemaal klaar. Komende twee maanden gaan gebruikt worden om alles helemaal in orde te krijgen. Planning is dat uiterlijk eind februari beide Cirrussen volledig klaar zijn voor seizoen 2014.

Een nieuwtje voor begin 2014 is de geheel nieuwe website van de junioren kernploeg zweefvliegen.
Ik kan daar nog weinig over zeggen, omdat ik er nog weinig over weet. Wel weet ik dat Frank Schellenberg hier heel veel werk in heeft zitten en dat het er gelikt uit gaat zien. Volgend Tulip bulletin krijgen jullie meer informatie.

Zoals ieder Tulip bulletin eindig ik weer met iedereen te bedanken die op wat voor manier dan ook helpt om de junioren vliegtuigen in de lucht te houden. Voor iedereen een mooi en veilig vliegseizoen 2014 toegewenst

Met vriendelijke groet,

Nico Koster
Voorzitter Stichting Zweefvliegevenementen Nederland


Over Nico Koster

Mijn naam is Nico Koster, als 14 jarig jongetje in 1977 begonnen met zweefvliegen bij de Vliegclub Haamstede. In eerste instantie alleen maar om meer kans te hebben beroepsvlieger te worden, al snel werd het mijn grote passie. Op mijn 16e de eerste overland op de ASK18 en twee jaar en enkele overlands later al voor de wind vanaf Haamstede met de Astir CS bijna 400 km uit in midden Frankrijk geland. Zonder kaart, GPS of wat dan ook, had geen idee waar ik geland was. Was een andere tijd, waar ik goede herinneringen aan heb. Het wedstrijdvliegen trok mij wel, en na twee keer zomerwedstrijden vloog ik op mijn 23e mijn eerste NK op de DG 100. Ik denk dat ik totaal 15 x Nationale gevlogen heb maar ben nooit hoger geëindigd dan een 8e plaats. Dat ik mijn vrouw Karin en moeder van onze twee kinderen Katja en Lex op een NK ontmoet heb is natuurlijk al een eerste prijs. Karin heeft in al die jaren vele duizenden kilometers met een ophaalwagen gereden en vele weken al kamperend met twee kinderen op een zweefvliegveld doorgebracht. Een echte zweefvliegers echtgenote. Zeker de wedstrijd van een week op het vliegveld Keiheuvel heb ik tot een tien jaar geleden vaak aan meegedaan. Was een ideale wedstrijd voor gezinnen. Hier heb ik ook het hoogtepunt van mijn wedstrijdvlieg carrière meegemaakt door een keer als eerste algemeen te eindigen. Of ik nou zou goed was weet ik niet, zou ook door gebrek aan tegenstand kunnen zijn. Verder zijn de grote wedstrijden op Bailleau, Issoudun Klippeneck e.d. geen onbekend terrein voor mij, al is er de afgelopen jaren vast veel verandert. Aan wedstrijden vlieg ik tegenwoordig hoogstens nog een eendagswedstrijdje en mag graag Euroglide vliegen. Op Haamstede was ik al jong instructeur, maar ben denk ik nooit een goede DBO instructeur geworden. Ik zat liever achterin een tweezitter om het overlandvliegen en wedstrijdvliegen te promoten, dat gaf en geeft mij meer voldoening. Tijdens mijn 8 jaar chef-instructeur zijn op Haamstede werd dat promoten van het prestatievliegen mij niet altijd in dank afgenomen. Als CI doe je het toch nooit goed, dus dat hoort er bij. Dat ik in die tijd misschien een klein beetje invloed heb gehad op de ontwikkeling van twee van onze Nederlandse toppers in de wedstrijdvliegerij en ex. Haamstede vliegers Francois Jeremiasse en Mark Leeuwenburgh geeft toch een goed gevoel. Al is het maar dat ik ze heb leren landen. Het wedstrijdvliegen en promoten daarvan zit er dus al lang bij mij in, niet vreemd dat ik half 2006 ja zei op de vraag of ik voorzitter wilde worden van de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland. Deze stichting beheerde in die tijd de ASW19 YX, deze kist was bestemd om alleen gebruikt te worden door leden van de Nederlandse Junioren Kernploeg zweefvliegen. De hele geschiedenis van de stichting en het verhaal achter het vervolg op de YX kun je elders lezen op de junioren site. Ik ben nog steeds met heel veel plezier voorzitter van de stichting die ondertussen de twee Cirrussen Au en Ag bezit. Sinds mei 2014 heb ik een stukje organisatie op mij genomen in de aanloop naar de Wereld Kampioenschappen voor junioren in december 2015 te Narromine Australië een tijdrovend, maar veel voldoening gevend gebeuren wat bovendien (gelukkig)ook eindig is. Mijn eigen vliegen heeft na 33 jaar op Haamstede in 2010 een kleine wending ondergaan. In dat jaar kreeg ik de kans om deel te nemen in de ASH31Mi met wedstrijdregistratie 31. Deze zelfstartende openklasse kist staat gestationeerd op Vliegveld Midden-Zeeland. Met dit schitterende vliegtuig mag ik tegenwoordig graag de randen van wat die dag mogelijk is op overlandvlieg-gebied aantikken. Vluchten van 8 uur of langer zijn geen uitzondering. Misschien heb ik wat training in veel vlieguren op een dag maken, dat beroepsvlieger worden waarom het in 1977 allemaal begon is namelijk ook nog gelukt. Ik vlieg sinds 1985 bij de KLM waarvan de laatste 20 jaar op de Boeing 747-400, ook dat weer nog steeds met veel plezier. Nico Koster