JWGC Rieti 2007

Vandaag beloofde weer een mooie dag te worden. Overigens is dit de laatste trainingsdag: zaterdag is een rustdag met ’s avonds de openingsceremonie, en zondag begint het echte werk. De dag begon goed met goed nieuws bij de briefing: Bart heeft de dag van gister gewonnen!! Nog steeds heeft maar de helft van de klasse punten gekregen, maar het is goed voor de moraal en voor de psychologische oorlogvoering!

De eerste start vandaag was vroeger dan normaal, om 12.30 uur, want de meteoman verwacht dat de thermiek zal afnemen tegen de middag. Waarom hij dat denkt is ons niet helemaal duidelijk, wij maken ons eigen weer wel! Het starten gaat hier trouwens echt super snel. Er zijn iedere dag 13 (!) sleepkisten, en het hele veld is binnen drie kwartier omhoog!

Ondertussen vliegt Bart dus al. Misschien is hij zelfs al over de startlijn, maar Bibi heeft de radio bij zich want ik ben in de briefingroom aan het werk aan de site. Hier is namelijk wel internet, maar helaas geen goed ontvangst met de radio. Vanavond om zes uur is de eerste team captains meeting. Ik denk dat er wel het een en ander besproken zal gaan worden, want zoals je hebt kunnen lezen loopt de organisatie nog niet helemaal gesmeerd. Ondanks dat er heel hard gewerkt is afgelopen week, lopen ze toch nog achter op schema. Dit in combinatie met een beetje Italiaans temperament levert soms mooie taferelen op… Mama mia! Wedstrijdleider Leonardo en tweede wedstrijdleider Marina lijken alles met zn tweeen te moeten regelen en rennen zich suf. Vanaf morgen wordt er streng gecontroleerd aan de poort, en je mag alleen het vliegveld op en af als je je ID-kaart van de wedstrijd bij je hebt. De jongens die deze pasjes maken zijn alleen niet komen op dagen vandaag… Dus nu zitten de dames van het secretariaat met de hand pasjes te maken. Alle crewleden moeten nog zo’n pasje krijgen (dat zijn er veel!) dus je kan je voorstellen hoe stressvol het hier nu is!

Ook zijn we (TC’s, crew, vliegers, officals en wedstrijdleiding) door de burgemeester van Rieti uitgenodigd om vanavond op het gemeentehuis iets te drinken. Onze oranje polo’s liggen al klaar..! Vanaf morgen is het echt één groot circus hier. De hele stad hangt vol posters, er staat een groot podium op het plein, boven de weg hangt een groot spandoek, het hele vliegveld hangt vol vlaggen, en er staan vier VIP-tenten (mét vloerbedekking, airco en een vijver met stromend water en een draaiende fontein!).

Op de officiële website, www.wgcrieti.it, vindt je uitslagen, foto’s, meer informatie over alle deelnemers, én: verslagen geschreven door onze eigen Rietje ‘Ritz’ Schuit!

Ik ga weer even aan het werk. Nog steeds geen nieuws over Bart (nog steeds geen radio in de buurt namelijk), maar houd de nieuwsticker in de gaten….

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Goedemorgen! Live vanuit de briefingroom. De internet verbinding werkt nog niet van harte, dus excuses als het nieuws wat langer op zich laat wachten! Zo meteen volgt een verslag van de dag van gister, hier vind je de newsflashes van vandaag.

11.11 uur
De briefing is zojuist afgelopen. Voor vandaag staat een opdracht gepland van 212 km, eerste start is om 12.30 uur.

12.57 uur
Bart is gestart en op de frequentie.

14.37 uur
Bart is over de lijn! Anderhalf uur voor zijn 210KM??!!

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Vandaag een niet-vliegdag voor ons! Viva Italia, wij gaan naar Roma!

Vanochtend om 8 uur ging de wekker, snel spullen gepakt (veeeeel flesjes water) en op naar het station. Het oorspronkelijke plan was om met de trein te gaan, maar de kaartjes-verkoop-meneer van de spoorwegen meldde ons dat de treinen onbetrouwbaar zijn en dat we beter de bus konden pakken (zoals gezegd, de NS is zo slecht nog niet). Zo gezegd, zo gedaan. Om half tien vertrokken we met de bus uit Rieti naar Rome. Jammer genoeg zijn de Italianen niet zo lang als de Hollanders, en de beenruimte liet nogal wat te wensen over. Maar gelukkig begaf de airco het halverwege en werd het zo warm dat we hoe dan ook in slaap vielen.

Na een interessante reis over hobbelige en slingerende, maar mooie bergweggetjes kwamen we in Rome aan. Rulanne werd benoemd tot reisleider van de dag. Zij was voor de derde keer in Rome en met jaren Latijnse les gehad te hebben op school konden we ons geen betere gids wensen! Voor de uitgebreide beschrijvingen van de toeristische trekpleisters in Rome verwijzen we je naar de Lonely Planet, Wikipedia of Kapitool reisgidsen. Wij hebben ons in ieder geval uitstekend vermaakt en genoten van de culturele rijkdom die de Romeinen in Rome hebben achtergelaten. Een paar ‘high lights’:

Wist je dat . . . .

• we 4 liter water per persoon hebben gedronken? (lang leve de vele fonteintjes met drinkwater in de stad!)
• er in Rome een oranje restaurant is met oranje tafels, stoelen, en obers? (Oranje boven!)
• (in navolging van de Svenska Flicka) Bibi ogen te kort kwam voor al dat moois en vooral groots dat Rome te bieden heeft?
• je volgens ons best kan landen op het Sint Pietersplein?
• wij toch nog op 150 m zijn geweest? (boven op de Sint Pieterskerk)
• het een top dag was!

Dankzij een gloednieuwe bus met airco en ruime stoelen verliep de terugweg een stuk comfortabeler dan de heenreis. Aangekomen bij onze auto in de parkeergarage wachtte ons nog een leuke verrassing van (‘waarschijnlijk’) het Engelse team… De vooruit van de auto was gedecoreerd met twee prachtige getapete figuren. Foto’s op aanvraag…

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

We zijn nu 1 week weg… En willen nog lang niet naar huis! Correctie: Bibi klaagt nu weer dat ie zijn meisje mist….

Er zitten nu 4 vliegdagen op, vandaag hebben we een rustdag. Het vliegen vind ik hier vermoeiend. De condities zijn erg wisselend; op de grond is het warm, tot 45C. Een keer aan het vliegen gaat het wisselend, de ene keer hang je laag aan de helling in onbekend terrein met de zon vol op je kop, de andere keer zit je op 3500m onder de cumulus en is het maar 10C…

Over de eerste vliegdag is reeds verslag gedaan. Daarna hadden we af en toe internet, heel af en toe. Dit vooral tot wanhoop van Bibi, het is maar goed dat hij geen italiaanse scheldwoorden kent! Op dit moment zit ik te typen, met de laptop op een tas, terwijl deze tas weer scheefstaat, maar we hebben internet…

De normale gang van zaken is tussen acht en half negen opstaan, dan zo snel mogelijk de kist in elkaar en naar de startplaats. Dit is een race tussen de mensen die hier nu al zijn om te trainen, omdat het slepen pas laat begint en er niet al te veel sleepkisten zijn. Sta je achterin de rij, dan ben je met wat pech niet voor drieen in de lucht.

Het weer is zoals gezegd warm, volgens de italiaanse meteoman zouden er geen cumuli komen, maar elke dag weer staat er een convergentielijn of enkele losse cumuli.
De tweede vliegdag besloot ik niet de convergentie af te vliegen, maar mijn van tevoren bedachte opdracht te vliegen. Ik wilde een bergrug proberen waar ik nog niet langsgevlogen was. Resultaat; een buitenlanding. Ik kwam te laag, moest op lage hoogte lang aan de helling hangen om maar een beetje hoger te komen. Door de stabiele lucht kon ik echter niet hoog genoeg komen en moest in een dalletje buitenlanden. De landing was spannend, maar alles is zo goed als heel gebleven. De ASW19 heeft er wel een kras aan overgehouden, dit is te danken aan de droge grond hier en de vele stenen en steentjes die overal liggen.
De ophaalactie was nog bijna interessanter dan de landing; de auto met aanhanger kwam de heuvel niet op….. Na een aantal keer proberen lukte het dan toch en hebben we maar besloten om deel voor deel naar de aanhanger te slepen. De extra hulp van Rulanne kwam hier goed van pas, doet ze toch meer dan bruin worden en zwemmen 😉

De derde en vierde dag heb ik de opdracht zo gelegd dat in het goede gebied gevlogen kon worden. Hierdoor konden hele stukken worden gevlogen zonder te draaien en als er dan gedraaid moest worden dan eigenlijk niet minder dan 3m/s. De steeksnelheid komt ook regelmatig in de buurt van de 180…. Zo heb ik m’n persoonlijk record nu op 120,3 km/u staan en dat met een clubklasse kist. Een duitse jongen haalde iets over 160km/h met een LS8.

Gister, de vierde dag, bleek het tot 4100m te gaan! Ikzelf ben niet hoger gegaan dan 3500m, op een keer na, omdat dit ook de maximum hoogte is tijdens de wedstrijd. Het eerste stuk ging helaas erg moeizaam, met amper stijgen in het blauwe en een lage vlieghoogte. Later bleek dat anderen het nog slechter hadden gedaan. Na 90km was er weer het echte scheurweer. Onderweg heb de duitsers nog afgebluft. Ze zaten met z’n tweeen iets voor me en zo’n 600m hoger, na 40km had ik ze te pakken en zat zelfs 200m boven ze in de bel. Geeft toch een goed gevoel. Het laatste stuk was weer in het blauwe, nu echter niet meer boven de bergen, maar boven de hoge heuvels. De finalglide ging door het “standaard” dal, 200m onder glijpad het dal in en een aantal kilometers verder met 180km/h naar huis…. heerlijk! Zo gezegd lijkt het misschien makkelijk, maar we proberen straks nog wat foto’s te uploaden, o.a. van de finalglide. Als het dal niet werkt dan heb je twee opties; omkeren of bij een meertje buitenlanden.

Voor het uploaden van de foto’s gaan we eerst een ijsje halen in de stad en even boodschappen doen. Bibi dreigt namelijk met vanalles en nog wat, klaagt en zucht, terwijl Rulanne de moed om me mee te slepen al heeft opgegeven en weer ligt te lezen.

Nog een laatste ding; het gaat hier soms zo hard, dat ik de sealing van m’n richtingsroer er al af heb gevlogen…..

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Gister, dinsdag de 17e juli, was voor mij de eerste vliegdag. Het is hier erg warm, er is een hittegolf, en ik typ dit dan ook aan de rand van het zwembad…..
Maar zoals gezegd, de eerste vliegdag: Omdat het al lang zo warm is, wordt het langzaam aan steeds stabieler volgens de italianen. De eerste start was dan ook laat gepland, 13.30, om de bergen de tijd te geven een beetje fatsoenlijke thermiek te produceren.

Rond 2 uur van de sleep af, ging het direct met 2,5m/s omhoog…. De bedoeling was om het rustig aan te doen en de omgeving weer te verkennen, maar met bijna 3000m basis ging het toch wat sneller dan gepland. Het stuk naar het zuiden was nog blauw, maar bij de Velino stonden wat plukjes. De velino is een kale berg met een een steile helling recht op de zon. Hoewel deze eerder niet echt goede bellen produceerde, vond ik er nu 4m/s! Richting Vettore, weer noordelijk, was het eerst weer blauw, maar halverwege stond een mooie straat. Stijgen tot 5m/s en grondsnelheden van 200km/h, prachtig dat Italie!! Als volgende keerpunt werd de Grand Sasso gekozen. Dit is de hoogste berg in de omgeving en meet 3000m. Daarna weer terug via de standaard route naar de Vettore en door de Valtelina terug naar huis. Als laatste heb ik nog even het hangen aan de helling geoefend door de Terminillo, de “huisberg”, weer te beklimmen.

De training van vorig jaar blijkt goed, bedankt Ronald! Rustig aan doen was niet echt nodig, een opdracht lengte van zo’n 330km en een gemiddelde van 109km/u en dat terwijl er nog wat “experimenten” tussen zaten ook.

Het is weer tijd om het zwembad in te duiken, we zullen nog wat foto’s uploaden en regelmatig een stukje schrijven. De internetverbinding is echter niet zo denderend….

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Goedenavond mensen,

Jaha, na een tocht van ruim 1500 km is team NL in het geografische midden van Italië. Het plaatsje heet Riëti en het is er erg heet.

Zaterdag om half 7 vertrokken uit het pitoreske Glanerbug. Na de nodige stops voor de hardnodige peukjes voor Bibi en natuurlijk om Bart en Rulanne even de benen de laten te laten strekken, snel weer verder.

Liever niet stoppen in “der Schweiz” was nog de bedoeling. Maar toch doen want de benzine was daar erg goedkoop. Eindelijk, Italië. De eerste kennismaking met Italië was een kartonnen pizza

Slapen in een hotel, en dan snel verder met als eindbestemming….. Riëti!!!

De reis verloep goed en bijna geen file’s gezien.

Wij gaan zo slapen en zullen morgen meer posten.

BIBI, Bart en Rulanne

Owhja

ETA Kilo Maaike….. zondag 22 juli

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door

Welkom op de website van het Nederlandse team op de WK junioren in Rieti, Italië! Via deze website zullen we jullie op de hoogte houden van alle gebeurtenissen voor en tijdens de wedstrijd. Deze begint op 29 juli en wordt voorafgegaan door een officiële, door de wedstrijdleiding georganiseerde trainingsweek.

Bart, Bibi en Rulanne vertrekken 14 juli naar Rieti zodat we nog een extra trainingsweek hebben. Maaike komt een weekje later met het vliegtuig. In de eerste trainingsweek zullen we beginnen met de verslaggeving via deze site. Foto’s, (vlieg)verhalen, uitslagen en meer zullen dan hier te vinden zijn. Tijdens de wedstrijd proberen we gedurende de hele dag updates te geven zodat het bij de kijkers thuis net zo spannend is als bij ons. Neem dus minsten een keer per dag een kijkje op de site! Het kan natuurlijk zijn dat we soms geen tijd hebben om de site bij te werken, maar we doen ons uiterste best. En waar is een sporter zonder zijn fans: aanmoedigingen etc zijn natuurlijk van harte welkom in de shoutbox!

Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door