Gisteren de laatste trainingsdag gevlogen, m.u.v. Ronald die van de 1e van zijn 2 vooraf geplande rustdagen genoot. De vliegers hebben ook in Narromine goed kunnen trainen. De condities zijn hier wat extremer dan in Corowa. De zon staat hier nog hoger, het waait hier altijd en zo niet dan waait het op de grond nog steeds vanwege alle loskomende thermiekbellen, de bellen zijn gemiddeld sterker en er moet nog harder tussen de bellen gestoken worden. De omgeving is beduidend minder bewoond en een gevoel van eenzaamheid kan zich meester van je maken zowel in het vliegtuig als in een auto.
Het starten begint hier relatief laat; we zijn nog niet voor 12.30 gestart. De startlijn gaat open 30 minuten of langer na de laatste start van een klasse en dan gaat het feest voor de laatste klasse los om 14.00 uur. Veel eerder starten heeft niet heel veel zin, omdat de benodigde temperatuur dan nog niet gehaald is. Vervolgens wordt er keihard gevlogen.
Tot nu toe maken de Polen, Tsjechen en Litouwers indruk met hun pairvliegen in groepen van drie vliegtuigen. Wat de Australiërs kunnen houden ze nog zorgvuldig verborgen, maar bij onze evaluaties van de vluchten zien we dat ze hard vliegen, nog niet op voor ons vergelijkbare opdrachten. In de clubklasse is hun keuze voor de LS3 opvallend te noemen.
Met goed weer zoals de afgelopen dagen is dat uitstekend, maar hoeveel zwakke dagen krijgen we nog en wat als ze in gaggles opgesloten raken? In onze eerdere analyses van clubklasse-wedstrijden in Australië zagen we toch wel zwakke dagen waarin de 8% handicap niet kon worden goedgemaakt. Een jaar geleden hebben wij daarom niet voor de asw-20 gekozen. We zullen het de komende twee weken gaan zien…………
Inmiddels hebben we een gewichtsafhankelijke handicap en onze cirrussen zijn zijn iets te licht, wat evenwel 0,4% vermindering van de handicap oplevert.
Hoe staan wij ervoor?
In vergelijking met andere teams hebben wij een fantastische voorbereiding gehad in Corowa.
- Onze vliegtuigen waren eerder in Australië dan wij. De Polen hebben vijf dagen op hun toestellen moeten wachten en de vliegtuigen van het Britse team stonden halverwege de trainingsweek nog achter de douane in Sydney.
- Bij onze aankomst in Melbourne/Bachus March werden we ontvangen door Ben Loxton die ons voorzag van een auto en cirrusaanhanger.
- In de eerste week hebben we uitstekend kunnen acclimatiseren in redelijke temperaturen en een australian homebuilt trailer weten om te bouwen tot een bruikbare LS8-wagen.
- In de tweede en derde week van ons verblijf hebben we vanaf Corowa mooie trainingsvluchten gemaakt met als klap op de vuurpijl op de 9e vliegdag de grote oversteek naar Narromine.
- De ondersteuning van Australian Soaring Center Corowa was fantastisch en als we zelf alles hadden moeten uitvinden…………….. het transport, de technische ondersteuning, sleepvliegtuig beschikbaar wanneer nodig en de gezelligheid en gastvrijheid van Grietje, Francesco en alle semi-permanente Nederlandse bewoners aldaar. Het was een waar feest in een paradijsje.
- Francesco die ons met zijn 15 jaar meteorologische kennis van Australië heeft ingewijd in de geheimen van het Australische weer en haar meteowebsites.
In Narromine werden de vliegers opgewacht door William en Evelien Stalenburg die hier vanaf volgend jaar met
Outback Gliding hun eigen vliegbedrijf gaan opereren. Onze LS8-en en Cirrussen mogen hier in hun privé hangaar worden gestald; een uitkomst vanwege het stof en bij het prepareren/schoonmaken uit de felle zon. Alleen het Australische team heeft ook deze luxe. De Arcus T van Outback Gliding staat deze drie weken in de aanhanger. Via Berryl Hartley heeft Frouwke Kuijpers voor een vriendenprijs een groot huis/farm op 10 kilometer vanaf het vliegveld weten te huren. Fully airconditioned en met een schitterende keuken. Kangaroos in en rondom de tuin.
Onze vliegers hebben in de afgelopen weken het Australische weer geproefd, leren samen vliegen en met de komst van Tim Kuijpers wordt in deze wedstrijdperiode de vluchtvoorbereiding en -analyse gedaan. Hiermee wordt het teamvliegen naar weer een iets hoger niveau getild.
We hebben er alles aan gedaan en zijn klaar voor. Nog een dankwoord aan Nico Koster, de voorzitter van de Stichting Zweefvliegevenementen Nederland (eigenaar van de Junioren-cirrussen) voor alle teamvoorbereidingen in de afgelopen anderhalf jaar en aan de CWS/afdeling Zweefvliegen voor de financiële ondersteuning aan dit juniorenteam.
Vanavond de officiële opening met demo’s van de RAAF en vanaf morgen een dagelijks verslag van mijn hand. Frank Schellenberg gaat mij vanuit Nederland ondersteunen in mijn dagelijks gevecht met de iPad.
[Reactie plaatsen...] - [Scroll naar boven...]
Onze prestaties worden mede mogelijk gemaakt door
