De overtocht
Gisteren moest het overvliegen naar Narromine gebeuren, de beste kans deze week rond onze geplande reisdatum. Het weer in Corrowa zou niet heel snel goed ontwikkelen, maar richting het noorden waren cumels voorspeld met een hoge basis. De wind was niet optimaal met 30 kmph uit het westen, meer zijwind dan meewind dus. De briefing, met afscheid van de andere piloten en Francesco en Grietje, werd speciaal voor ons vervroegd, maar eerder dan 12 uur starten zat er niet in. Wat een hitte.. 35 tot 40 graden op de grond. Voor ons starten gingen de aanhangers al weg voor de reis van ruim 500 km over de weg, met de spot tracker op de telefoon en de radio bij de hand konden ze ons volgen.
We sleepten dit keer maar wat hoger om niet onderuit te zakken en na lang zoeken vond ik boven Corowa het eerste belletje naar 1300m, tijd om te gaan. In het begin was het lastig om in het blauw stijgen te vinden, dus we begonnen voorzichtig richting het noorden te glijden. Rond Urana kwamen de eerste cumels in zicht, die behoorlijk wat hoger zaten dan dat we in het blauw gestegen hadden. Onder de cumels ging het lekker tot ruim 3000m. Met zo’n hoge basis staan de cumels ook wat verder uit elkaar, dus lange steken tussen de bellen. Het idee was om de vlucht iets richting het noorden te verlengen om er 500km van te maken, maar daar werden de cumels al minder dus besloten we eerder richting Narromine af te buigen. De basis bleef hoog, uiteindelijk richting de 3900m.
Ongeveer 150km voor Narromine hielden de cumels op en gingen we weg vanaf de basis, 500m onder glijpad.. In deze blauwe lucht zat een inversie waarboven de lucht behoorlijk dood was, met McGready 1 gingen we glijden, maar we hadden echt nog een belletje nodig. Gelukkig steeg het onder de inversie nog en konden we met 1-1.5m/s op final glide klimmen. Vanaf ruim 60km konden we het veld ruim halen en hebben we nog even boven het dorp gehangen om de omgeving en ons nieuwe huis te bekijken. Allemaal veilig geland op Narromine runway 22. Hier werden we enthousiast ontvangen door William en Evelien, onze crew was er namelijk nog niet. Na een verfrissend drankje in het clubhuis kwamen Ferdi en Robbie als eersten aan met de aanhangers. De kisten konden we net voor het donker in de hangaar van Australian Outback Gliding zetten.
Na lekker eten bij de plaatselijke Chinees, waar we Pepe tegenkwamen, gingen we richting ons paleisje. Een gigantisch huis in the middle of nowhere, te bereiken via een hobbelig zandpad. Hier houden we het wel uit tijdens de wedstrijd! Vandaag is het nog warmer, 40+ graden en het waait ook nog flink. Wij hebben besloten er een rustdag van te maken. Na de briefing hebben we de hangaar ingericht en later gaan we misschien nog even richting het zwembad. Morgen gelukkig weer wat koeler met 31 graden!
[Reactie plaatsen...] - [Scroll naar boven...]